Kosten voor nutsvoorzieningen

Kosten voor nutsvoorzieningen zijn de kosten die in een rapportageperiode zijn verbruikt en die verband houden met de volgende soorten uitgaven:

  • Elektriciteit

  • Warmte (gas)

  • Riool

  • Water

De categorie wordt soms ook geassocieerd met uitgaven voor lopende telefoon- en internetdiensten. Deze uitgave wordt als gemengde kosten beschouwd, aangezien er meestal een vaste vergoedingscomponent is plus een variabele vergoeding die is gebaseerd op het werkelijke gebruik.

De kosten voor nutsvoorzieningen die worden gemaakt door de productieactiviteiten van een bedrijf, worden beschouwd als onderdeel van de overheadkosten van de fabriek. Als zodanig worden de kosten geaccumuleerd in een kostenpool en vervolgens toegewezen aan de eenheden die zijn geproduceerd in de periode waarin de kosten zijn gemaakt. Als niet alle geproduceerde eenheden in de periode worden verkocht, betekent dit dat een deel van de kosten voor nutsvoorzieningen zal worden geboekt als onderdeel van het inventarisactief, in plaats van onmiddellijk ten laste te worden gebracht.

Volgens de boekhoudkundige basis heeft het bedrag dat als kosten voor nutsvoorzieningen is geboekt, betrekking op het werkelijke verbruik van de aangegeven items in een periode, zelfs als de leverancier nog geen factuur heeft uitgegeven (facturen worden vaak vertraagd voor nutsvoorzieningen). Het deel van een energiefactuur dat van toepassing is op de huidige periode, kan zo groot zijn dat een eventueel restsaldo dat van toepassing is op een andere periode niet van belang is en dus kan worden toegerekend aan de huidige periode.

Zo ontvangt ABC International van het plaatselijke waterbedrijf een waterrekening die loopt van de 26e van de voorgaande maand tot en met de 25e dag van de huidige maand, voor een bedrag van $ 2.000. Aangezien 25 / 30e van de factuur van toepassing is op de huidige maand, die $ 1.667 is, concludeert de controller van ABC dat het gedeelte van de factuur dat van toepassing is op de voorgaande maand niet van belang is, en brengt hij het volledige bedrag in rekening van de huidige maand.

Volgens de kasbasis van de boekhouding heeft het geboekte bedrag betrekking op de contanten die binnen de periode zijn betaald voor de aangegeven items. De contante basis is dus afhankelijk van de ontvangst van een leveranciersfactuur en registreert nog steeds alleen de uitgave wanneer de factuur is betaald.

Kortom, de transactiebasis van de boekhouding versnelt de opname van kosten voor nutsvoorzieningen in vergelijking met de kasbasis van de boekhouding. Op de lange termijn zullen de resultaten bij beide methoden echter ongeveer hetzelfde zijn.

De energierekeningen die door nutsbedrijven worden uitgegeven, behoren meestal tot de facturen die het meest worden dubbel betaald door een bedrijf, omdat de facturen meestal een factureringsperiode vermelden in plaats van een factuurnummer. Omdat er geen unieke identificatie op de factuur staat, kan een bedrijf niet zien of het de rekening al heeft betaald. Dit probleem kan worden voorkomen door alternatieve methodologieën te gebruiken om een ​​factuurnummer af te leiden, zoals het datumbereik van een factuur als factuurnummer.

Een leverancier van nutsbedrijven kan een aanbetaling van een bedrijf vragen voordat hij service verleent. Als dat het geval is, registreert het bedrijf deze aanbetaling als een actief op de balans, in plaats van deze ten laste te brengen.

Verwante Artikelen