Plafondtest

De plafondtest is een methode die wordt gebruikt om te voorkomen dat de geactiveerde kosten van een bedrijf de onderliggende waarde overschrijden. Het wordt gebruikt door een olie- en gasproducent die de volledige kostenmethode gebruikt om zijn kosten te verantwoorden. Bij de plafondtest mag het nettobedrag aan kosten in een kostenplaats niet hoger zijn dan de som van de posten die in de volgende berekening worden vermeld:

+ De contante waarde van geschatte toekomstige netto-inkomsten, minus eventuele geschatte toekomstige uitgaven om bewezen reserves te ontwikkelen en te produceren, met behulp van een disconteringsvoet van 10%

+ De kostprijs van eigendommen die niet worden afgeschreven

+ Het laagste van de kostprijs of de geschatte reële waarde van onbewezen eigendommen die worden opgenomen in de geamortiseerde kostprijs

- Eventuele belastingeffecten die verband houden met verschillen tussen de boekhoudkundige en fiscale basis van de uitgesloten eigendommen en de niet-bewezen eigendommen die worden afgeschreven

Als een kostenplaatsplafond wordt overschreden, wordt het meerdere ten laste van de kosten gebracht. Als het plafond van de kostenplaats later stijgt, kan het afgeschreven bedrag niet worden hersteld.