Renterisico

Renterisico is de mogelijkheid dat de waarde van een belegging daalt als gevolg van een onverwachte verandering in rentetarieven. Dit risico wordt meestal geassocieerd met een belegging in een vastrentende obligatie. Als de rente stijgt, daalt de marktwaarde van de obligatie, aangezien de rente die op de obligatie wordt betaald nu lager is ten opzichte van de huidige marktrente. Hierdoor zullen beleggers minder geneigd zijn de obligatie te kopen; aangezien de vraag afneemt, neemt ook de marktprijs van de obligatie toe. Dit betekent dat een belegger die een dergelijke obligatie houdt, een kapitaalverlies zou lijden. Het verlies wordt niet gerealiseerd zolang de belegger ervoor kiest om de obligatie aan te houden, en zal worden gerealiseerd zodra de obligatie is verkocht of de vervaldatum bereikt.

Kortere obligaties hebben een lager renterisico, aangezien er een kortere periode is waarbinnen renteveranderingen de obligaties nadelig kunnen beïnvloeden. Omgekeerd is er een hoger renterisico verbonden aan langerlopende obligaties, aangezien er vele jaren kunnen zijn waarin een ongunstige renteschommeling kan optreden. Aangezien aan obligaties met een langere looptijd een hoger renterisico verbonden is, is hun verwachte rendement doorgaans hoger dan het tarief op kortere obligaties, ook wel bekend als de looptijdrisicopremie.

Wanneer een obligatie een hoger renterisico heeft, zal de prijs ervan meer fluctueren wanneer de rentevoet ongunstig verandert.

Het renterisico kan worden beperkt, hetzij door zijn beleggingen te diversifiëren over een brede mix van beveiligingstypen, hetzij door afdekking. In het laatste geval kan een investeerder een renteswapovereenkomst aangaan met een derde partij, waardoor het risico van renteschommelingen bij de andere partij wordt gelegd.