Het verschil tussen gekwalificeerde en gewone dividenden

Dividenden worden op verschillende manieren belast, afhankelijk van hun classificatie als gekwalificeerde of gewone dividenden. In wezen worden gekwalificeerde dividenden tegen een lager tarief belast dan gewone dividenden. Het belastingtarief voor gewone dividenden is het gewone belastingtarief, dat tweemaal zo hoog kan zijn als het belastingtarief voor gekwalificeerde dividenden (afhankelijk van de toepasselijke belastingschijf). De belasting op gekwalificeerde dividenden varieerde de afgelopen jaren van 0% tot 15%, afhankelijk van de belastingschijf van de ontvanger. Voor mensen met een hoog inkomen geldt een belasting van 20%.

Hoe weet u of dividenden zijn geclassificeerd als gekwalificeerd? De basiscriteria voor het classificeren van een dividend als gekwalificeerd zijn:

• Houdperiode . De dividendontvanger moet eigenaar zijn geweest van de aandelen gedurende een periode van meer dan 60 dagen gedurende de periode van 121 dagen die begint 60 dagen voorafgaand aan de ex-dividenddatum. De ex-dividenddatum wordt gedefinieerd als de eerste datum die onmiddellijk volgt op de uitkering van een dividend door de raad van bestuur van een onderneming, wanneer de koper van de aandelen van een entiteit geen recht heeft op de volgende dividendbetaling.
• Betaler . De entiteit die het dividend uitkeert, moet ofwel een Amerikaanse onderneming zijn, of een buitenlandse onderneming wiens land in aanmerking komt op grond van een belastingverdrag met de Verenigde Staten, of een buitenlandse onderneming waarvan de aandelen gemakkelijk worden verhandeld op een gevestigde effectenbeurs in de Verenigde Staten.

Een dividend dat onder deze criteria in aanmerking komt, wordt als zodanig vermeld op het formulier 1099-DIV, dat na afloop van elk kalenderjaar aan aandeelhouders wordt uitgereikt.

Het aanzienlijke belastingverschil tussen deze twee soorten dividenden zou beleggers ertoe moeten aanzetten hun dividendbetalende aandelen voor langere tijd aan te houden.