Dividend per aandeel

Dividend per aandeel is een maatstaf voor de dividenduitkering per aandeel van de gewone aandelen van een bedrijf. De maatstaf wordt gebruikt om het bedrag aan dividenden te schatten dat een inkomensbelegger zou kunnen verwachten als hij of zij gewone aandelen van een bedrijf zou kopen. De maatregel is vooral effectief wanneer deze wordt gevolgd op een trendlijn, aangezien een consistent bedrag per aandeel aangeeft dat het management bereid is om consistente uitbetalingen aan investeerders te doen. Bovendien geeft een stijgende trend van uitbetaalde dividenden aan dat het management van mening is dat het bedrijf een voldoende robuuste kasstroom heeft om dividendbetalingen te ondersteunen. De formule voor het dividend per aandeel is als volgt:

(Som van alle periodieke dividenden in een jaar + Som van alle speciale dividenden in een jaar) ÷

Gewogen gemiddeld aantal uitstaande gewone aandelen gedurende het jaar

Een bedrijf heeft in het afgelopen jaar bijvoorbeeld $ 10.000.000 aan driemaandelijkse dividenden uitgegeven, plus een extra eenmalig $ 2.000.000 speciaal dividend. Gedurende die periode had het bedrijf een gewogen gemiddelde van 3.000.000 uitstaande gewone aandelen. Op basis van deze informatie is het dividend per aandeel:

$ 12.000.000 Totaal betaalde dividenden ÷ 3.000.000 aandelen = $ 4,00 dividend per aandeel

Er kan een argument worden aangevoerd dat speciale dividenden moeten worden uitgesloten van de som van dividenden die per jaar worden uitgekeerd, als het de bedoeling is om te voorspellen wat het dividend per aandeel in een toekomstige periode zal zijn. Dit komt doordat er geen garantie is dat deze speciale dividenden opnieuw zullen worden uitgekeerd.

Deze maatstaf wordt niet vaak gebruikt door groei-investeerders, die zich meer bezighouden met de bedoelingen van het management om geld weer in de bedrijfsactiviteiten te pompen, waardoor de waarde van het bedrijf en de prijs per aandeel toenemen.