Basisboekhoudprincipes
Door algemeen gebruik is een aantal fundamentele boekhoudprincipes ontwikkeld. Ze vormen de basis waarop de volledige reeks boekhoudnormen is gebouwd. De bekendste van deze principes zijn de volgende:
Opbouwprincipe . Dit is het concept dat boekhoudkundige transacties moeten worden geregistreerd in de boekhoudkundige perioden waarin ze werkelijk plaatsvinden, in plaats van in de perioden waarin er kasstromen aan verbonden zijn. Dit is de basis van de boekhoudkundige verwerking op transactiebasis. Het is belangrijk voor de constructie van financiële overzichten die laten zien wat er werkelijk is gebeurd in een verslagperiode, in plaats van kunstmatig te worden vertraagd of versneld door de bijbehorende kasstromen. Als u bijvoorbeeld het toerekeningsprincipe negeert, boekt u alleen een uitgave wanneer u ervoor betaalt, wat een lange vertraging kan veroorzaken die wordt veroorzaakt door de betalingsvoorwaarden voor de bijbehorende leveranciersfactuur.
Conservatisme principe . Dit is het concept dat u uitgaven en verplichtingen zo snel mogelijk moet registreren, maar alleen inkomsten en activa als u zeker weet dat ze zullen plaatsvinden. Dit introduceert een conservatieve inslag in de jaarrekening die lagere gerapporteerde winsten kan opleveren, aangezien de opname van opbrengsten en activa enige tijd kan worden uitgesteld. Omgekeerd neigt dit principe ertoe dat verliezen eerder dan later worden geregistreerd. Dit concept kan te ver worden doorgevoerd, wanneer een bedrijf zijn resultaten voortdurend verkeerd interpreteert als slechter dan realistisch het geval is.
Consistentie principe . Dit is het concept dat je, als je eenmaal een boekhoudprincipe of -methode hebt aangenomen, deze moet blijven gebruiken totdat er een aantoonbaar beter principe of methode voor komt. Het niet volgen van het consistentieprincipe betekent dat een bedrijf voortdurend kan springen tussen verschillende boekhoudkundige behandelingen van zijn transacties, waardoor zijn financiële resultaten op lange termijn buitengewoon moeilijk te onderscheiden zijn.
Kosten principe . Dit is het concept dat een bedrijf zijn activa, passiva en aandeleninvesteringen alleen tegen hun oorspronkelijke aankoopkosten zou moeten registreren. Dit principe wordt steeds minder geldig, aangezien een groot aantal boekhoudnormen in de richting van het aanpassen van activa en passiva aan hun reële waarde gaat.
Principe van de economische entiteit . Dit is het concept dat de transacties van een bedrijf gescheiden moeten worden gehouden van die van de eigenaren en andere bedrijven. Dit voorkomt vermenging van activa en passiva tussen meerdere entiteiten, wat aanzienlijke problemen kan veroorzaken wanneer de jaarrekening van een beginnende onderneming voor het eerst wordt gecontroleerd.
Principe van volledige openbaarmaking . Dit is het concept dat u in of naast de financiële overzichten van een bedrijf alle informatie dient op te nemen die van invloed kan zijn op het begrip van een lezer van die verklaringen. De boekhoudnormen hebben dit concept aanzienlijk versterkt door een enorm aantal informatieve onthullingen te specificeren.
Continuïteit principe . Dit is het concept dat een bedrijf in de nabije toekomst actief blijft. Dit betekent dat u gerechtvaardigd zou zijn om de opname van bepaalde uitgaven, zoals afschrijvingen, uit te stellen tot latere perioden. Anders zou u alle uitgaven in één keer moeten erkennen en ze niet moeten uitstellen.
Bijpassend principe . Dit is het concept dat, wanneer u inkomsten boekt, u alle gerelateerde uitgaven tegelijkertijd moet registreren. U brengt dus voorraad ten laste van de kosten van verkochte goederen op hetzelfde moment dat u de inkomsten uit de verkoop van die voorraadartikelen registreert. Dit is een hoeksteen van de boekhouding op transactiebasis. De kasbasis van de boekhouding maakt geen gebruik van het matching-principe.
Materialiteitsbeginsel . Dit is het concept dat u een transactie in de boekhouding moet opnemen, als u dit niet doet, kan dit het besluitvormingsproces van iemand die de financiële overzichten van het bedrijf leest, hebben gewijzigd. Dit is een nogal vaag concept dat moeilijk te kwantificeren is, wat ertoe heeft geleid dat sommige van de meer picayune-controllers zelfs de kleinste transacties hebben geregistreerd.
Principe van de munteenheid . Dit is het concept dat een bedrijf alleen transacties mag registreren die kunnen worden uitgedrukt in termen van een valuta-eenheid. Het is dus eenvoudig genoeg om de aankoop van een vast activum vast te leggen, aangezien het voor een specifieke prijs is gekocht, terwijl de waarde van het kwaliteitscontrolesysteem van een bedrijf niet wordt geregistreerd. Dit concept weerhoudt een bedrijf ervan zich bezig te houden met buitensporige schattingen bij het afleiden van de waarde van zijn activa en passiva.
Betrouwbaarheidsprincipe . Dit is het concept dat alleen die transacties die kunnen worden bewezen, moeten worden geregistreerd. Een leveranciersfactuur is bijvoorbeeld een solide bewijs dat er een uitgave is geregistreerd. Dit concept is van primair belang voor accountants, die voortdurend op zoek zijn naar bewijs dat transacties ondersteunt.
Principe van de erkenning van inkomsten . Dit is het concept dat u alleen inkomsten moet erkennen als het bedrijf het inkomstenproces grotendeels heeft voltooid. Zoveel mensen hebben de grenzen van dit concept omzeild om het melden van fraude te plegen dat een verscheidenheid aan normalisatie-instanties een enorme hoeveelheid informatie hebben verzameld over wat een juiste inkomstenverantwoording inhoudt.
Tijdsperiode principe . Dit is het concept dat een bedrijf de resultaten van zijn activiteiten gedurende een standaardperiode moet rapporteren. Dit kan kwalificeren als de meest in het oog springende van alle boekhoudprincipes, maar is bedoeld om een standaardset van vergelijkbare perioden te creëren, wat handig is voor trendanalyse.
Deze principes zijn opgenomen in een aantal boekhoudkundige kaders, van waaruit boekhoudkundige normen de behandeling en rapportage van zakelijke transacties regelen.
