Intellectuele hoofdstad

Intellectueel kapitaal is de technische expertise en proceskennis in een organisatie. Als intellectueel kapitaal een organisatie een aanzienlijk concurrentievoordeel geeft, is het heel goed mogelijk dat een groot deel van de waardering van het bedrijf wordt afgeleid uit deze expertise en kennis. Voorbeelden van intellectueel kapitaal zijn de expertise die nodig is om een ​​ingewikkelde productieprocedure te verwerken, de ontwikkeling van een geheim recept voor een voedingsproduct en een hoog niveau van zakelijke training voor de medewerkers van een adviesbureau.

Als een bedrijf de waarde van zijn intellectueel kapitaal niet erkent, kan het zich bezighouden met ongunstige praktijken op het gebied van personeelsbeheer, waardoor een uitstroom van waardevolle werknemers kan ontstaan. Omgekeerd zal een managementteam dat vastbesloten is het gebruik van intellectueel kapitaal te maximaliseren, een gedetailleerd plan volgen voor gerichte kennisverwerving en opleiding van medewerkers, en dit tegelijkertijd omzetten in specifieke concurrentievoordelen.

De kosten voor het verwerven van intellectueel kapitaal zijn afkomstig van uitstekende wervingspraktijken, evenals een grote investering in opleiding van werknemers. De kosten van aanwerving en opleiding worden beschouwd als periodekosten en worden dus ten laste van de uitgaven gebracht wanneer ze worden gemaakt. Dit betekent dat een organisatie de kosten van haar intellectueel kapitaal niet kapitaliseert.

Wanneer een bedrijf met een grote hoeveelheid intellectueel kapitaal wordt verworven, zal de overnemende partij waarschijnlijk een hoge prijs voor het bedrijf betalen. Als dat het geval is, wordt een deel van de aankoopprijs toegewezen aan de activa en passiva van de overgenomen partij. Het resterende niet-toegewezen bedrag van de aankoopprijs wordt toegewezen aan het goodwill-actief. Dit betekent dat het intellectuele eigendom van een overgenomen partij in wezen wordt opgenomen in de goodwill-activa van de overnemende partij.