Transactieblootstelling
Transactieblootstelling is het risico van verlies als gevolg van wisselkoersschommelingen tijdens een zakelijke transactie. Dit risico is afgeleid van wisselkoersschommelingen tussen de datums waarop een transactie wordt geboekt en het moment waarop deze wordt afgewikkeld. Een bedrijf in de Verenigde Staten kan bijvoorbeeld goederen verkopen aan een bedrijf in het Verenigd Koninkrijk, te betalen in ponden met een waarde op de boekingsdatum van $ 100.000. Later, wanneer de klant het bedrijf betaalt, is de wisselkoers veranderd, wat resulteert in een betaling in ponden die zich vertaalt in een verkoop van $ 95.000. De wisselkoersverandering die verband houdt met een transactie heeft dus een verlies van $ 5.000 voor de verkoper veroorzaakt. Transactieblootstelling is alleen van toepassing op de partij in een transactie die geld in een andere valuta moet betalen of ontvangen;de partij die alleen handelt in haar eigen valuta is niet onderhevig aan translatierisico's. Dit kan een aanzienlijk risico zijn wanneer de valuta's die bij een internationale transactie zijn betrokken, in het verleden aanzienlijke schommelingen hebben ondergaan.
De basisregels voor transactieblootstelling zijn:
Goederen importeren . Wanneer een bedrijf goederen importeert en zijn eigen valuta verzwakt, lijdt het bedrijf verlies. Als de eigen valuta sterker wordt, ervaart deze winst.
Goederen exporteren . Wanneer een bedrijf goederen exporteert en zijn eigen valuta verzwakt, ervaren de bedrijven winst. Als de eigen valuta sterker wordt, leidt dit tot verlies.
Wanneer een organisatie niet het risico wil lopen om een verlies te lijden dat verband houdt met transactierisico's, kan ze een hedgingstrategie toepassen, waarbij ze een termijncontract sluit en daarbij de huidige wisselkoers vastzet.
