Langlevende troef

Een actief met een lange levensduur is elk actief waarvan een bedrijf verwacht dat het ten minste een jaar zal behouden. Deze definitie kan worden uitgebreid tot activa die naar verwachting gedurende meer dan één boekhoudkundige periode zullen worden aangehouden. Activa met een lange levensduur worden gewoonlijk ingedeeld in twee subcategorieën, namelijk:

• Materiële activa met een lange levensduur . Inbegrepen in deze categorie zijn activa zoals meubilair en inventaris, productieapparatuur, gebouwen, voertuigen en computerapparatuur.

• Immateriële activa met een lange levensduur . Inbegrepen in deze categorie zijn activa zoals auteursrechten, patenten en licenties.

Eenmaal verworven, wordt de kostprijs van een actief met een lange levensduur gewoonlijk afgeschreven (voor materiële activa) of afgeschreven (voor immateriële activa) over de verwachte gebruiksduur van het actief. Dit wordt gedaan om het lopende gebruik van het actief af te stemmen op de economische voordelen die eruit voortvloeien. Deze afschrijving of amortisatie kan worden versneld als het gebruik van het actief naar verwachting voornamelijk in de vroege stadia van zijn gebruiksduur zal plaatsvinden, hoewel een dergelijke versnelling ook kan worden gebruikt om belastingbetalingen uit te stellen.

Goodwill wordt ook beschouwd als een actief met een lange levensduur. Goodwill is het restbedrag van de betaling voor een overgenomen partij dat niet kan worden geassocieerd met specifieke activa of verplichtingen. Goodwill wordt periodiek getoetst om te zien of de reële waarde van de onderliggende activa en verplichtingen van de overgenomen partij nog steeds overeenkomt met of hoger is dan de geboekte bedragen met betrekking tot de overname. Als dit niet het geval is, wordt er gezegd dat het saldo van de goodwill een bijzondere waardevermindering heeft ondergaan, en wordt het verminderd met het bedrag van de bijzondere waardevermindering.

Een bedrijf dat een grote hoeveelheid langlevende activa nodig heeft om zijn activiteiten uit te voeren, heeft meestal een groot deel van de vaste kosten in zijn kostenstructuur, dus het moet een relatief grote hoeveelheid brutowinst behalen voordat het een nettowinst kan beginnen te maken. Een redelijke strategische doelstelling is dus om een ​​manier te vinden om een ​​bedrijf te runnen met zo min mogelijk langlevende activa, waardoor het break-evenpunt van een bedrijf wordt verkleind.

Vergelijkbare termen

Een actief met een lange levensduur wordt meestal als hetzelfde beschouwd als een vast activum.