Efficiëntieverhoudingen
Efficiëntieverhoudingen meten het vermogen van een bedrijf om zijn activa en passiva te gebruiken om omzet te genereren. Een zeer efficiënte organisatie heeft haar netto-investering in activa tot een minimum beperkt en heeft dus minder kapitaal en schulden nodig om in bedrijf te blijven. In het geval van activa vergelijken efficiëntieverhoudingen een geaggregeerde reeks activa met de verkoop of de kosten van verkochte goederen. In het geval van verplichtingen vergelijkt de belangrijkste efficiëntieverhouding de schulden met de totale aankopen bij leveranciers. Om de prestaties te beoordelen, worden deze ratio's doorgaans vergeleken met de resultaten van andere bedrijven in dezelfde branche. De volgende worden als efficiëntieverhoudingen beschouwd:
Debiteurenomzet . Berekend als kredietverkopen gedeeld door gemiddelde debiteuren. Een hoge omloopsnelheid kan worden bereikt door selectief te zijn in het alleen omgaan met hoogwaardige klanten, maar ook door het bedrag van de toegekende kredieten te beperken en door agressieve incasso-activiteiten uit te voeren.
Voorraadomzet . Berekend als de kosten van verkochte goederen gedeeld door de gemiddelde voorraad. Een hoge omloopsnelheid kan worden bereikt door onder meer de voorraadniveaus te minimaliseren, een just-in-time productiesysteem te gebruiken en gemeenschappelijke onderdelen te gebruiken voor alle vervaardigde producten.
Omzet van vaste activa . Berekend als omzet gedeeld door gemiddelde vaste activa. Een hoge omloopsnelheid kan worden bereikt door de meer activa-intensieve productie uit te besteden aan leveranciers, een hoge bezettingsgraad te handhaven en investeringen in buitensporig dure apparatuur te vermijden.
Omzet naar crediteuren . Berekend als totale aankopen bij leveranciers gedeeld door gemiddelde schulden. Veranderingen in deze ratio worden beperkt door de onderliggende betalingsvoorwaarden die met leveranciers zijn overeengekomen.
Efficiëntieverhoudingen worden gebruikt om het management van een bedrijf te beoordelen. Als een asset-related ratio hoog is, betekent dit dat het managementteam effectief is in het gebruiken van het minimum aan activa in verhouding tot een bepaald bedrag aan verkopen. Omgekeerd impliceert een lage aansprakelijkheidsgerelateerde ratio de doeltreffendheid van het management, aangezien de schulden worden opgeschort.
Het gebruik van efficiencyratio's kan negatieve effecten hebben op een bedrijf. Een lage aansprakelijkheidsverloop kan bijvoorbeeld verband houden met opzettelijke betalingsachterstanden in het verleden, wat ertoe zou kunnen leiden dat een bedrijf verdere kredietverlening door zijn leveranciers wordt geweigerd. Ook zou de wens om een hoge asset ratio te bereiken het management ertoe kunnen aanzetten om te bezuinigen op noodzakelijke investeringen in vaste activa, of om afgewerkte goederen in zulke lage volumes op te slaan dat leveringen aan klanten vertraging oplopen. Overmatige aandacht voor efficiëntieverhoudingen is dus misschien niet in het langetermijnbelang van een bedrijf.
