Werkkapitaalanalyse

Werkkapitaalanalyse wordt gebruikt om de liquiditeit en toereikendheid van vlottende activa te bepalen in vergelijking met kortlopende verplichtingen. Deze informatie is nodig om te bepalen of een organisatie aanvullende langetermijnfinanciering nodig heeft voor haar activiteiten, of dat ze van plan moet zijn om overtollige liquide middelen te verschuiven naar langetermijninvesteringsvehikels.

Het eerste deel van de werkkapitaalanalyse is het onderzoeken van de tijdlijnen waarbinnen de kortlopende schulden moeten worden betaald. Dit kan het gemakkelijkst worden vastgesteld door een verouderde crediteurenrapportage te bekijken, die de te betalen posten verdeelt in tijdsblokken van 30 dagen. Door het formaat van dit rapport te herzien om kleinere tijdsbakken weer te geven, is het mogelijk om de cashbehoeften voor veel kortere tijdsintervallen te bepalen. De timing van andere verplichtingen, zoals overlopende passiva, kan vervolgens bovenop deze analyse worden gestapeld om een ​​gedetailleerd beeld te geven van precies wanneer verplichtingen moeten worden betaald.

Voer vervolgens dezelfde analyse uit voor debiteuren, gebruikmakend van het verouderde debiteurenrapport, en ook met korte-termijn-time buckets. De uitkomst van deze analyse zal moeten worden herzien voor die klanten die in het verleden te laat hebben betaald, zodat het rapport een nauwkeuriger beoordeling van waarschijnlijke inkomende kasstromen laat zien.

Een volgende stap is het onderzoeken van eventuele investeringen om te zien of er beperkingen zijn voor hoe snel ze kunnen worden verkocht en in contanten kunnen worden omgezet. Bekijk ten slotte het inventarisactief in detail om te schatten hoe lang het zal duren voordat dit activum kan worden omgezet in gereed product, verkocht en contant geld kan worden ontvangen van klanten. Het is goed mogelijk dat de periode die nodig is om voorraden in contanten om te zetten, zo lang zal zijn dat dit actief niet relevant is vanuit het perspectief van het kunnen betalen voor kortlopende schulden.

De volgende belangrijke activiteit is om deze analyses samen te voegen tot een aangepaste cashprognose op korte termijn, gebruikmakend van zeer korte tijdsperioden, zoals intervallen van elke drie tot vijf dagen. Als er een tekort is in de hoeveelheid beschikbare contanten in een bepaalde tijdsperiode, zal het nodig zijn om ofwel een uitgestelde betaling aan een leverancier te plannen, of om voldoende contanten te verkrijgen uit nieuwe schulden of eigen vermogen om het tekort te compenseren.

Een dergelijke werkkapitaalanalyse moet regelmatig worden uitgevoerd.