Niet-courante activa
Een vast actief is een actief dat naar verwachting niet binnen een jaar zal worden verbruikt. Als een bedrijf een groot deel van de niet-courante tot vlottende activa heeft, kan dit een indicator zijn van een slechte liquiditeit, aangezien er mogelijk een grote hoeveelheid contanten nodig is om lopende investeringen in niet-contante activa te ondersteunen.
Sommige niet-courante activa, zoals grond, kunnen theoretisch een onbeperkte gebruiksduur hebben. Een vast actief wordt op het moment dat het zich voordoet als actief geboekt, in plaats van in één keer ten laste te worden gebracht. Afschrijvingen, uitputting of amortisatie kunnen worden gebruikt om het bedrag van een vast actief op de balans geleidelijk te verminderen.
In een kapitaalintensieve bedrijfstak, zoals olieraffinage, kan een groot deel van de activabasis van een bedrijf bestaan uit niet-courante activa. Omgekeerd kan een dienstverlenend bedrijf dat een minimale hoeveelheid vaste activa nodig heeft, weinig of geen vaste activa hebben.
Vaste activa worden samengevoegd tot verschillende posten op de balans en worden vermeld na alle vlottende activa, maar vóór verplichtingen en eigen vermogen.
Voorbeelden van vaste activa zijn:
Afkoopwaarde van een levensverzekering
Investeringen op lange termijn
Immateriële vaste activa (zoals patenten)
Materiële vaste activa (zoals apparatuur en onroerend goed)
Goodwill
Er is meer risico verbonden aan vaste activa dan aan vlottende activa, aangezien ze in waarde kunnen dalen tijdens hun lange perioden van bezit. Een te grote waardevermindering kan leiden tot een bijzondere waardevermindering.
