Hoe reële rentetarieven te berekenen

Dereële rente is de rente die wordt gebruikt om geld tussen een geldgever en een lener uit te lenen, waarbij de huidige inflatie wordt afgetrokken. Het concept is nuttig om de werkelijke kosten van fondsen die een lener maakt te onderscheiden, evenals het werkelijke rendement voor de uitlener. De berekening is:

Nominale rentevoet - inflatiepercentage = reële rentevoet

Dit concept is vooral nuttig in omgevingen met een hoge inflatie, waar het inflatiepercentage hoger kan springen dan verwacht, wat resulteert in een nul of een negatieve reële rente. Het concept is van minder nut in omgevingen met een zeer lage inflatie.

Het concept van de reële rente is de reden waarom kredietverstrekkers er de voorkeur aan geven om geld uit te lenen tegen rentetarieven die variëren met de huidige marktrente - dit stelt hen in staat om het risico van leningen tegen een te lage reële rente te vermijden.

Als alternatief kan een kredietverstrekker het verwachte inflatiepercentage raden tijdens de periode die wordt gedekt door een voorgestelde kredietovereenkomst, en een vast tarief aanbieden dat is gebaseerd op zijn inflatieverwachtingen. Soms zullen de verschillen in de vaste tarieven die door verschillende kredietverstrekkers worden aangeboden, (gedeeltelijk) variëren vanwege hun verschillende projecties van wat het toekomstige inflatiepercentage zal zijn; Als er een recente geschiedenis van volatiliteit van de inflatie is geweest, zouden de verwachtingen van de kredietverstrekkers van toekomstige inflatiecijfers aanzienlijk van elkaar kunnen verschillen.

Als een voorbeeld van een reële rente, als Big Bank geld leent aan Small Startup tegen een rente van 12% en de inflatie momenteel 4% is, dan is de reële rente 8%.