Verklaring van de kosten van verkochte goederen

Een overzicht van de kostprijs van verkochte goederen stelt de kostprijs van verkochte goederen voor een boekhoudperiode gedetailleerder samen dan op een typische winst- en verliesrekening wordt aangetroffen. Het overzicht van de kostprijs van de verkochte goederen wordt niet beschouwd als een van de belangrijkste elementen van de jaarrekening en wordt daarom in de praktijk zelden aangetroffen. Als het al wordt gepresenteerd, wordt het vermeld in de toelichtingen bij de financiële overzichten.

Het overzicht van de kosten van verkochte goederen is gebaseerd op de formule voor de kostprijs van verkochte goederen die wordt gebruikt met een periodiek voorraadsysteem, dat is:

Begininventaris + Aankopen - Eindinventaris = Kosten van verkochte goederen

De verklaring begint dus met het begin van de inventaris en factoren in een verscheidenheid aan items om te komen tot de kosten van verkochte goederen, die onderaan het rapport worden vermeld. Het basisformaat van de verklaring is:

+ Begin inventaris

+ Aankopen

+ Vracht in en uit

- Aankoopretouren

+ Directe arbeid

+ Fabriek overhead

= Kosten van voor verkoop beschikbare goederen

- Beëindiging inventaris

= Kosten van verkochte goederen

Er zijn ook verschillende soorten inventaris, zoals inventaris van grondstoffen, inventaris van onderhanden werk en inventaris van gereed product; ze kunnen worden vermeld als regelitems die worden samengevoegd tot een enkel begin-inventarisnummer en een enkel eind-inventarisnummer.

Het overheadcijfer voor de fabriek in deze berekening kan worden opgesplitst in de onderdelen, om een ​​beter inzicht te krijgen in de verschillende soorten kosten die ermee gemoeid zijn.

Het concept van het overzicht van de kosten van verkochte goederen is nuttiger wanneer het gedurende meerdere maanden in een horizontaal rapportageformaat wordt gerapporteerd, zodat een lezer veranderingen in de rapportregelitems in de loop van de tijd kan zien. Het is ook handig om de informatie in een horizontaal formaat op procentuele basis te presenteren, zodat trends gemakkelijker te zien zijn.

Deze verklaring kan ook nuttig zijn voor een detailhandelaar, die koopwaar koopt en verkoopt. In deze omgeving zouden bepaalde regelitems niet worden gebruikt, zoals de directe arbeids- en overheadposten.