Belastingsschild
Een belastingschild is het opzettelijk gebruiken van belastbare uitgaven om belastbaar inkomen te compenseren. De bedoeling van een belastingschild is om een belastingverplichting uit te stellen of te elimineren. Dit kan het effectieve belastingtarief van een bedrijf of individu verlagen, wat vooral belangrijk is wanneer hun gerapporteerde inkomen vrij hoog is. Voorbeelden van belastbare uitgaven die als belastingschild worden gebruikt, zijn:
Geld uitbetalen voor bijdragen aan goede doelen, om de bijdragen af te schrijven als belastbare uitgave
Het aangaan van schulden om de gerelateerde rentelasten als belastbare last af te boeken
Het maken van medische kosten, om de betalingen als belastbare last af te boeken
Verwerving van vaste activa, om versnelde afschrijving of amortisatie (in het geval van immateriële activa) als belastbare last te boeken
De waarde van een belastingschild wordt berekend als het bedrag van de belastbare uitgave, vermenigvuldigd met het belastingtarief. Dus als het belastingtarief 21% is en het bedrijf $ 1.000 aan rentelasten heeft, is de fiscale schildwaarde van de rentelasten $ 210.
De tax shield-strategie kan worden gebruikt om de waarde van een bedrijf te verhogen, aangezien het de belastingverplichting vermindert die anders de waarde van de activa van de entiteit zou verminderen. De effecten van het belastingschild moeten worden gebruikt in alle kasstroomanalyses, aangezien het bedrag aan contanten dat aan belastingen wordt betaald, wordt beïnvloed.
Tax shield-strategieën zijn beschikbaar voor zowel zakelijke als individuele belastingaangiften. Het klassieke voorbeeld van een fiscale schildstrategie voor een individu is het verwerven van een huis met een hypotheek. De rentelasten in verband met de hypotheek zijn fiscaal aftrekbaar, die vervolgens wordt verrekend met het belastbare inkomen van de persoon, wat resulteert in een aanzienlijke vermindering van zijn of haar belastingverplichting.
