Solvabiliteitsratio's
Solvabiliteitsratio's vergelijken verschillende elementen van de financiële overzichten van een organisatie. De bedoeling van deze vergelijking is om het vermogen van de doelentiteit te onderscheiden om oplosmiddel te blijven. Solvabiliteitsratio's worden vaak gebruikt door kredietverstrekkers en interne kredietafdelingen om het vermogen van klanten om hun schulden terug te betalen te bepalen. Voorbeelden van solvabiliteitsratio's zijn:
Huidige verhouding . Dit zijn vlottende activa gedeeld door kortlopende verplichtingen, en geeft het vermogen aan om kortlopende verplichtingen te betalen met de opbrengst van de liquidatie van vlottende activa. De verhouding kan scheef worden getrokken door een buitensporig grote hoeveelheid voorraad, die op korte termijn moeilijk te liquideren kan zijn.
Snelle verhouding . Dit is hetzelfde als de huidige ratio, behalve dat voorraad is uitgesloten (waardoor het een betere indicator voor de solvabiliteit is). De resterende activa in de teller kunnen gemakkelijker in contanten worden omgezet.
Verhouding tussen schuld en eigen vermogen . Dit vergelijkt het bedrag aan uitstaande schuld met het bedrag aan eigen vermogen dat in een bedrijf is opgebouwd. Als de ratio te hoog is, geeft dit aan dat de eigenaren te veel op schulden vertrouwen om het bedrijf te financieren, wat een probleem kan zijn als de cashflow de rentebetalingen niet kan ondersteunen.
Rentedekkingsgraad . Dit meet het vermogen van een bedrijf om de rente over zijn uitstaande schuld te betalen. Een hoge rentedekkingsgraad geeft aan dat een bedrijf zijn rentelasten meerdere keren kan betalen, terwijl een lage ratio een sterke indicator is dat een bedrijf mogelijk in gebreke blijft bij het betalen van leningen.
Als er een specifieke ratio is die wordt beschouwd als de essentiële solvabiliteitsratio, is dit een vergelijking van winsten vóór niet-contante posten, gedeeld door alle verplichtingen. De formule is:
(Netto winst na belastingen + afschrijvingen + amortisatie) ÷ Alle verplichtingen
Een hoge solvabiliteitsratio duidt op een beter vermogen om aan de verplichtingen van het bedrijf te voldoen. De ratio is echter niet volledig indicatief voor de solvabiliteit, aangezien deze is gebaseerd op winsten, die niet noodzakelijk gelijk zijn aan kasstromen. Een solvabiliteitsanalyse houdt ook geen rekening met het vermogen van een bedrijf om nieuwe langetermijnfinanciering te verkrijgen, zoals door de verkoop van aandelen of obligaties. Daarom moet het gebruik van solvabiliteitsratio's worden aangevuld met andere informatie om een volledig inzicht te krijgen in de solvabiliteit van een bedrijf.
Het is het beste om alle solvabiliteitsratio's volgens een trendlijn te bekijken, om te zien of de toestand van een bedrijf in de loop van de tijd verslechtert.
