Vaste variantie in overheadvolume
De variantie van het vaste overheadvolume is het verschil tussen de hoeveelheid vaste overhead die werkelijk wordt toegepast op geproduceerde goederen op basis van het productievolume, en het bedrag dat was begroot om te worden toegepast op geproduceerde goederen. Deze afwijking wordt beoordeeld als onderdeel van het rapportagepakket kostenberekening aan het einde van de periode.
Een bedrijf neemt bijvoorbeeld een budget voor de toewijzing van $ 25.000 aan vaste overheadkosten aan geproduceerde goederen tegen een tarief van $ 50 per geproduceerde eenheid, met de verwachting dat 500 eenheden zullen worden geproduceerd. Het werkelijke aantal geproduceerde eenheden is echter 600, dus in totaal wordt $ 30.000 aan vaste overheadkosten toegewezen. Dit creëert een vaste variantie van het overheadvolume van $ 5.000.
De vaste overheadkosten die een onderdeel zijn van deze afwijking, bestaan meestal alleen uit de vaste kosten die in het productieproces worden gemaakt. Voorbeelden van vaste overheadkosten zijn:
Fabriekshuur
Afschrijving van apparatuur
Salaris van productieleiders en ondersteunend personeel
Verzekering op productiefaciliteiten
Gereedschap
Omdat ze binnen een bepaald activiteitenbereik worden vastgesteld, zijn de vaste overheadkosten relatief eenvoudig te voorspellen. Vanwege de eenvoud van voorspelling, creëren sommige bedrijven een vast toerekeningspercentage voor overhead dat ze het hele jaar door blijven gebruiken. Dit toerekeningspercentage is het verwachte maandelijkse bedrag van de vaste overheadkosten, gedeeld door het aantal geproduceerde eenheden (of een vergelijkbare maatstaf voor het activiteitenniveau).
Omgekeerd, als een bedrijf snelle veranderingen in zijn productiesystemen doormaakt, zoals veroorzaakt kan worden door de introductie van automatisering, cellulaire productie, just-in-time productie, enzovoort, kan het nodig zijn om de vaste overheadtoewijzingssnelheid veel meer te herzien. vaak, misschien maandelijks.
Wanneer het werkelijke bedrag van de toewijzingsgrondslag afwijkt van het bedrag dat in het gebudgetteerde toewijzingspercentage is ingebouwd, veroorzaakt dit een vaste variantie in het overheadvolume. Voorbeelden van situaties waarin deze variantie kan optreden zijn:
De toewijzingsbasis is het aantal geproduceerde eenheden en de verkoop is seizoensgebonden, wat resulteert in onregelmatige productievolumes op maandbasis. Deze ongelijkheid wordt in de loop van een heel jaar gelijkmatiger.
De toewijzingsbasis is het aantal directe arbeidsuren, en het bedrijf implementeert nieuwe efficiëntieverbeteringen die het werkelijke aantal directe arbeidsuren dat in de productie wordt gebruikt, verminderen.
De toewijzingsbasis is het aantal machine-uren, maar het bedrijf besteedt vervolgens enkele aspecten van de productie uit, waardoor het aantal gebruikte machine-uren afneemt.
Wanneer het cumulatieve bedrag van de variantie in de loop van de tijd te groot wordt, moet een bedrijf zijn gebudgetteerde toewijzingspercentage wijzigen om het meer in overeenstemming te brengen met het werkelijke volumeniveau.
