Maak gebruik van ratio's
Hefboomratio's worden gebruikt om het relatieve niveau van de schuldenlast te bepalen dat een bedrijf heeft opgelopen. Deze ratio's vergelijken de totale schuldverplichting met de activa of het eigen vermogen van een bedrijf. Een hoge ratio geeft aan dat een bedrijf mogelijk een hogere schuldenlast heeft opgelopen dan redelijkerwijs kan worden verwacht met lopende kasstromen. De twee belangrijkste hefboomratio's zijn:
Schuldgraad . Vergelijkt activa met schulden en wordt berekend als totale schuld gedeeld door totale activa. Een hoge ratio geeft aan dat het merendeel van de aankopen van activa wordt gefinancierd met schulden.
Verhouding tussen schuld en eigen vermogen . Vergelijkt eigen vermogen met schuld en wordt berekend als totale schuld gedeeld door totaal eigen vermogen. Een hoge ratio geeft aan dat de bedrijfseigenaren mogelijk niet voldoende eigen vermogen verstrekken om een bedrijf te financieren.
Hefboomratio's zijn in wezen risicomaatstaven, aangezien een kredietnemer die zijn schuldverplichtingen niet kan terugbetalen, een aanzienlijk risico loopt om failliet te gaan. Een bescheiden hefboomwerking kan echter gunstig zijn voor aandeelhouders, aangezien dit betekent dat een bedrijf het gebruik van eigen vermogen om activiteiten te financieren tot een minimum beperkt, waardoor het rendement op eigen vermogen voor bestaande aandeelhouders toeneemt.
Een potentiële kredietverstrekker kan hefboomratio's gebruiken als onderdeel van zijn analyse om al dan niet geld aan een bedrijf te lenen. Deze ratio's bieden echter onvoldoende informatie voor een kredietbeslissing. Een geldschieter moet ook weten of een bedrijf voldoende kasstromen genereert om schulden terug te betalen, wat een beoordeling van zowel de winst-en-verliesrekening als het kasstroomoverzicht inhoudt. Een geldschieter zal ook het budget van een bedrijf herzien om te zien of de verwachte kasstromen de lopende schuldbetalingen kunnen blijven ondersteunen.
Bovendien speelt de aard van de branche waarin een bedrijf is gevestigd een belangrijke rol bij de kredietverleningsbeslissing. Als een branche bijvoorbeeld weinig concurrenten heeft, er hoge toetredingsdrempels zijn en er een lange geschiedenis van bovengemiddelde winsten is, kan een organisatie waarschijnlijk gedurende een lange periode een hoge schuldenlast handhaven. Omgekeerd is het in een sector waar het marktaandeel voortdurend verandert, de productcycli kort zijn en de kapitaalinvesteringsvereisten hoog zijn, vrij moeilijk om stabiele kasstromen te hebben - en kredietverstrekkers zullen minder geneigd zijn om geld uit te lenen.
Kortom, leverage ratio's worden gebruikt voor een deel van de analyse bij het bepalen of er geld moet worden uitgeleend, maar er is veel aanvullende informatie nodig voordat een kredietbeslissing kan worden genomen.
