Proceskostenberekening | Verwerk kostenberekening
Overzicht proceskosten
Proceskosten worden gebruikt wanneer er massaproductie van soortgelijke producten is, waarbij de kosten die aan individuele outputeenheden zijn verbonden niet van elkaar kunnen worden onderscheiden. Met andere woorden, de kosten van elk geproduceerd product worden verondersteld hetzelfde te zijn als de kosten van elk ander product. Volgens dit concept worden de kosten opgeteld over een vaste periode, samengevat en vervolgens op consistente basis toegewezen aan alle eenheden die in die periode zijn geproduceerd. Wanneer producten in plaats daarvan op individuele basis worden vervaardigd, worden jobkosten gebruikt om kosten te accumuleren en de kosten toe te wijzen aan producten. Als een productieproces wat massaproductie en enkele aangepaste elementen bevat, wordt een hybride kostensysteem gebruikt.
Voorbeelden van de industrieën waar dit type productie plaatsvindt, zijn olieraffinage, voedselproductie en chemische verwerking. Hoe zou u bijvoorbeeld de precieze kosten bepalen die nodig zijn om een liter vliegtuigbrandstof te produceren, wanneer elk uur duizenden liter van dezelfde brandstof uit een raffinaderij stroomt? De kostenberekeningsmethode die voor dit scenario wordt gebruikt, is proceskosten.
Proceskosten zijn in veel bedrijfstakken de enige redelijke benadering om de productkosten te bepalen. Het maakt gebruik van de meeste van dezelfde journaalboekingen die worden aangetroffen in een omgeving voor jobkosten, dus het is niet nodig om het rekeningschema in belangrijke mate te herstructureren. Dit maakt het gemakkelijk om over te schakelen naar een taakkostenberekeningssysteem van een proceskostenberekeningsysteem als dat nodig is, of om een hybride benadering te volgen die delen van beide systemen gebruikt.
Voorbeeld van proceskostenadministratie
Als voorbeeld van proceskosten: ABC International produceert paarse widgets, die door meerdere productieafdelingen moeten worden verwerkt. De eerste afdeling in het proces is de castingafdeling, waar de widgets in eerste instantie worden gemaakt. In de maand maart maakt de gieterij $ 50.000 aan directe materiaalkosten en $ 120.000 aan conversiekosten (bestaande uit directe arbeidskosten en fabrieksoverhead). De afdeling verwerkt 10.000 widgets in maart, dus dit betekent dat de kosten per eenheid van de widgets die in die periode door de castingafdeling gaan, $ 5,00 bedragen voor directe materialen en $ 12,00 voor conversiekosten. De widgets gaan dan naar de trimafdeling voor verder werk, en deze kosten per eenheid worden samen met de widgets naar die afdeling gedragen, waar extra kosten zullen worden toegevoegd.
Soorten proceskosten
Er zijn drie soorten proceskosten, namelijk:
Gewogen gemiddelde kosten . Deze versie gaat ervan uit dat alle kosten, hetzij uit een voorgaande periode of uit de huidige, op één hoop worden gegooid en toegewezen aan geproduceerde eenheden. Het is de eenvoudigste versie om te berekenen.
Standaardkosten . Deze versie is gebaseerd op standaardkosten. De berekening is vergelijkbaar met de gewogen gemiddelde kostprijsberekening, maar standaardkosten worden toegewezen aan productie-eenheden in plaats van werkelijke kosten; nadat de totale kosten zijn geaccumuleerd op basis van standaardkosten, worden deze totalen vergeleken met de werkelijke geaccumuleerde kosten en wordt het verschil ten laste van een afwijkingsrekening gebracht.
First-in first-out kostenberekening (FIFO) . FIFO is een meer complexe berekening die kostenlagen creëert, een voor alle productie-eenheden die in de vorige productieperiode zijn gestart maar niet zijn voltooid, en een andere laag voor elke productie die in de huidige periode is gestart.
Er is geen last in, first out (LIFO) kostprijsberekeningsmethode die wordt gebruikt bij proceskostenberekening, aangezien de onderliggende aanname van proceskosten is dat de eerste geproduceerde eenheid in feite de eerste eenheid is die wordt gebruikt, namelijk het FIFO-concept.
Waarom zijn er drie verschillende kostenberekeningsmethoden voor proceskostenberekening en waarom zou u de ene versie gebruiken in plaats van de andere? De verschillende berekeningen zijn vereist voor verschillende kostenberekeningsbehoeften. De gewogen gemiddelde methode wordt gebruikt in situaties waarin er geen standaard kostensysteem is, of waar de fluctuaties in kosten van periode tot periode zo gering zijn dat het managementteam geen behoefte heeft aan de lichte verbetering van de kostennauwkeurigheid die kan worden verkregen met de FIFO kostprijsberekeningsmethode. Als alternatief is proceskostenberekening die is gebaseerd op standaardkosten vereist voor kostensystemen die gebruikmaken vanstandaardkosten. Het is ook nuttig in situaties waarin bedrijven zo'n brede mix van producten vervaardigen dat het moeilijk is om de werkelijke kosten nauwkeurig toe te rekenen aan elk type product; onder de andere methodologieën voor proceskostenberekening, die beide gebruik maken van werkelijke kosten, is de kans groot dat de kosten voor verschillende producten met elkaar vermengd raken. Ten slotte wordt FIFO-kostprijsberekening gebruikt wanneer er aanhoudende en significante veranderingen in productkosten van periode tot periode zijn - in die mate dat het managementteam de nieuwe kostenniveaus moet kennen, zodat het de prijs van producten op de juiste manier kan wijzigen en kan bepalen of er interne kostenberekeningsproblemen die moeten worden opgelost, of misschien om de prestatiegebonden beloning van managers te veranderen. Over het algemeen is de eenvoudigste kostenbenadering de gewogen gemiddelde methode, waarbij FIFO-kosten de moeilijkste is.
Kostenstroom in proces Kostenberekening
De typische manier waarop kosten stromen bij proceskostenberekening is dat directe materiaalkosten aan het begin van het proces worden toegevoegd, terwijl alle andere kosten (zowel directe arbeid als overhead) geleidelijk worden toegevoegd in de loop van het productieproces. Bij een voedselverwerkingsoperatie wordt bijvoorbeeld het directe materiaal (zoals een koe) aan het begin van de bewerking toegevoegd en vervolgens wordt bij verschillende renderingbewerkingen het directe materiaal geleidelijk omgezet in afgewerkte producten (zoals steaks).
