Definitie van de organisatiestructuur
Organisatiestructuur is de set regels die wordt gebruikt om aan te geven hoe taken binnen een organisatie worden beheerd. Deze regels geven de rapportagerelaties tussen functies weer, evenals hoe werk wordt gedelegeerd en gecontroleerd. De structuur regelt ook de informatiestroom door het bedrijf. Het type structuur dat wordt aangenomen, kan grafisch worden weergegeven in een organigram. De twee algemene classificaties van organisatiestructuur zijn:
Gecentraliseerd . Besluitvorming is geconcentreerd aan de top van de organisatie, waarbij lagere niveaus van de entiteit wordt verteld hoe die beslissingen moeten worden geïmplementeerd. Deze benadering komt vaker voor bij grote organisaties die actief zijn in industrieën die niet veel veranderen. In deze structuur wordt informatie bovenaan geaggregeerd en vervolgens selectief door de organisatie verspreid.
Gedecentraliseerd . De besluitvorming is verspreid over het hele bedrijf, wat resulteert in minder niveaus binnen de organisatiestructuur. Deze aanpak werkt het beste wanneer de organisatie wendbaarder moet zijn in haar besluitvorming. In deze structuur wordt informatie democratischer gedeeld binnen de organisatie.
Meer in het bijzonder kan een bedrijf een van de volgende organisatiestructuren aannemen die op maat zijn gemaakt om het beste binnen zijn specifieke bedrijfsomgeving te functioneren:
Functioneel . Deze aanpak verdeelt een bedrijf in afdelingen, zodat elk specialisatiegebied onder de controle van een andere manager komt. Er kunnen bijvoorbeeld aparte afdelingen zijn voor boekhouding, engineering, inkoop, productie en distributie. Dit is de meest voorkomende organisatiestructuur.
Biologisch . Deze aanpak heeft een extreem platte rapportagestructuur, waarbij de span of control van de typische manager een groot aantal medewerkers omvat. Interacties tussen werknemers zijn meestal horizontaal over de organisatie, in plaats van verticaal tussen managers en hun directe ondergeschikten.
Divisie . Deze benadering creëert afzonderlijke organisatiestructuren om verschillende geografische regio's of productlijnen te bedienen. Het wordt gebruikt in grotere organisaties. Binnen een divisie kunnen functionele of organische structuren zijn.
Matrix . Door deze aanpak kunnen werknemers meerdere verantwoordelijkheden hebben over meerdere functionele gebieden. Als het correct wordt geïmplementeerd, kan het resulteren in een effectieve organisatie. Het is echter verwarrend voor werknemers en wordt daarom zelden gebruikt.
