Definitie van toegevoegde waarde voor aandeelhouders
De toegevoegde waarde voor aandeelhouders is een maatstaf voor de incrementele waarde van een bedrijf voor degenen die erin hebben geïnvesteerd. In wezen toont de berekening het bedrag aan extra inkomsten dat een bedrijf genereert voor zijn investeerders, dat hoger is dan de kosten van fondsen. Het biedt meer relevante informatie dan de nettowinst die normaal door een bedrijf wordt gerapporteerd, aangezien de nettowinst alleen geen rekening houdt met de kosten van fondsen. De berekening is:
Bedrijfsresultaat na belastingen - Kapitaalkosten = toegevoegde waarde voor aandeelhouders
Enkele punten met betrekking tot de berekening zijn:
Alleen bedrijfswinsten worden in de berekening opgenomen, waarbij de externe effecten van eventuele baten of lasten in verband met financieringskwesties of ongebruikelijke posten worden uitgesloten.
De kapitaalkosten bestaan uit de gewogen gemiddelde kosten van schulden en eigen vermogen van het bedrijf, inclusief preferente aandelen.
Houd bij het gebruik van deze meting rekening met de volgende problemen:
De prestaties van het bedrijf en de kosten van zijn schulden zijn met elkaar verbonden. Dat wil zeggen, kredietverstrekkers zullen de kosten van fondsen verhogen als de resultaten van het bedrijf dalen, wat op zijn beurt de kapitaalkosten verhoogt en daardoor het resultaat met de toegevoegde waarde voor de aandeelhouders verlaagt. Slechte bedrijfsprestaties leiden dus vaak tot een versnelde afname van deze meting. Het omgekeerde is ook waar wanneer de prestaties verbeteren.
De meting moet gebaseerd zijn op de prestaties van de afgelopen 12 maanden op voortschrijdende basis om de meest actuele resultaten te krijgen. Metingen voor de langere termijn op basis van oude historische resultaten hebben mogelijk weinig relevantie, vooral als er recentelijk een substantiële verandering in de prestaties van het bedrijf heeft plaatsgevonden.
De kapitaalkosten kunnen moeilijk vast te stellen zijn als een bedrijf in privébezit is, dus wordt geadviseerd het gebruik van deze meting te beperken tot beursgenoteerde bedrijven.
