Obligatie

Een obligatie is een obligatie die is uitgegeven zonder onderpand. In plaats daarvan vertrouwen beleggers op de algemene kredietwaardigheid en reputatie van de uitgevende entiteit om een ​​rendement op hun investering plus rente-inkomsten te verkrijgen. Als de emittent van een obligatielening in gebreke zou blijven, zouden beleggers op het niveau van algemene crediteuren worden geplaatst in termen van hun vermogen om geld van de emittent terug te vorderen.

Obligaties worden normaliter alleen uitgegeven door de grootste en meest kredietwaardige emittenten van schuldpapier, wier terugbetalingsmogelijkheden buiten kijf staat. Nationale regeringen kunnen bijvoorbeeld obligaties uitgeven, omdat ze belastingen kunnen heffen om aan hun verplichtingen te voldoen. Deze emittenten gebruiken obligaties om hun activa te behouden voor gebruik als onderpand voor meer senior vormen van schuld. Bovendien zien ze het misschien niet nodig om hun activa als onderpand te gebruiken als beleggers bereid zijn te betalen voor voldoende lage rentetarieven op uitgegeven obligaties.

Een entiteit die obligaties uitgeeft en een lagere kredietkwaliteit heeft, kan verwachten een hoge rente te betalen om beleggers te compenseren voor het verhoogde risico dat aan deze instrumenten is verbonden.

Zowel bedrijven als overheden maken gebruik van obligaties. Voorbeelden van obligaties zijn schatkistcertificaten en schatkistpapier.

Vergelijkbare termen

Een obligatielening wordt ook wel een ongedekte obligatie genoemd.