De aankoop van activa
Een activa-aankoop vindt plaats wanneer een overnemende partij alleen de activa van een overgenomen partij koopt. Dit heeft een aantal gevolgen, die als volgt zijn:
Contracten . Als de overnemende partij alleen de activa van de verkoper koopt, sluit hij geen contracten af met de zakenpartners van de verkoper. Dit kan grote schade aanrichten als de overnemende partij van plan is om zaken te blijven doen met de klanten en leveranciers van de verkoper, aangezien alle contracten opnieuw zullen moeten worden onderhandeld.
Aansprakelijkheden . Een activa-acquisitie betekent eigenlijk dat de overnemende partij alleen die activa en passiva koopt die specifiek in de koopovereenkomst zijn vermeld. Er kan dus sprake zijn van een overdracht van verplichtingen. Het zal echter geen ongedocumenteerde of voorwaardelijke verplichtingen omvatten; dit is de belangrijkste reden voor het verwerven van activa.
Activering van activa . De overnemende partij boekt alle verworven activa tegen hun reële marktwaarde en schrijft deze (vermoedelijk) verhoogde waarde af voor belastingdoeleinden. Als de reële marktwaarde van de verworven activa lager is dan hun nettoboekwaarde, is er geen belastingvoordeel. Bovendien kan de overnemende partij alle goodwill die verband houdt met de overname fiscaal aflossen.
Netto overgedragen verliezen . Aangezien de overnemende partij de bedrijfseenheid van de verkoper niet overneemt, verkrijgt hij niet de NOL's die aan die entiteit zijn verbonden.
Eigendom van activa . De overnemende partij moet het eigendomsrecht verkrijgen op elk afzonderlijk actief dat hij koopt - wat een aanzienlijke hoeveelheid juridisch werk kan vergen als er veel vaste activa zijn.
Het is wellicht niet mogelijk om de verplichting voor milieusanering los te koppelen van een aankoop van activa. In sommige situaties stellen milieuregels dat de kosten van toekomstige sanering van gevaarlijk afval zowel aan activa als aan juridische entiteiten kunnen worden verbonden. Als de overnemende partij van plan is onroerend goed te kopen als onderdeel van de aankoop van activa, moet hij daarom een aanzienlijke due diligence uitvoeren voor milieuproblemen.
Samengevat: een overnemende partij kan aandringen op de verwerving van activa als hij van mening is dat het risico van het verwerven van aanvullende verplichtingen te groot is. Het kan ook een nuttige methode zijn als de overnemende partij alleen een bepaald 'kroonjuweel' van de verkoper wil plukken, zoals een sleuteloctrooi.
De aandeelhouders van de verkoper zijn meestal om de volgende redenen tegen het verwerven van activa:
Overblijfselen . Ze bezitten uiteindelijk alle resterende delen van de verkoper (meestal zijn verplichtingen).
Dubbele belasting . De verkoper moet inkomstenbelasting betalen over alle winsten die worden behaald bij de verkoop van zijn activa. Als de entiteit er vervolgens voor kiest om deze winsten door te berekenen aan haar aandeelhouders, doet ze dat met een dividend, dat opnieuw wordt belast. Om het nog erger te maken: als de verkoper eerder een investeringskrediet had geclaimd op de activa die hij nu verkoopt, moet hij mogelijk een deel van het krediet teruggeven, waardoor zijn belastingverplichting toeneemt. Er is geen sprake van dubbele belasting als de verkopende entiteit is georganiseerd als een subhoofdstuk “S” of soortgelijke organisatie.
De verwerving van activa kan nuttig zijn wanneer de overnemende partij slechts een klein deel van de verkopende entiteit wil kopen, zoals een specifieke productlijn. Als dat het geval is, is de verkoop van activa waarschijnlijk de enige manier om de transactie te voltooien, omdat er geen entiteit is die alleen de gewenste activa bezit en geen andere.
