Onverdiende inkomsten
Niet-verdiende inkomsten zijn geld dat van een klant wordt ontvangen voor werk dat nog niet is uitgevoerd. Dit is voordelig vanuit een cashflowperspectief voor de verkoper, die nu het geld heeft om de benodigde diensten uit te voeren. Niet-verdiende inkomsten zijn een verplichting voor de ontvanger van de betaling, dus de eerste boeking is een afschrijving op de geldrekening en een creditering op de niet-verdiende inkomstenrekening.
Goed voor onverdiende inkomsten
Als een bedrijf de inkomsten verdient, verlaagt het het saldo op de niet-verdiende inkomstenrekening (met een debet) en verhoogt het het saldo op de inkomstenrekening (met een creditering). De rekening voor niet-verdiende inkomsten wordt meestal geclassificeerd als een kortlopende verplichting op de balans.
Als een bedrijf niet op deze manier met onverdiende inkomsten om zou gaan, en in plaats daarvan alles in één keer zou erkennen, zouden inkomsten en winsten aanvankelijk te hoog worden opgegeven en vervolgens te laag voor de extra perioden waarin de inkomsten en winsten hadden moeten worden opgenomen. Dit is ook in strijd met het matching-principe, aangezien opbrengsten in één keer worden verantwoord, terwijl gerelateerde kosten pas in latere perioden worden verantwoord.
Voorbeelden van onverdiende inkomsten
Voorbeelden van onverdiende inkomsten zijn:
Een vooruitbetaling van de huur
Een vooraf betaald servicecontract
Een wettelijke provisie die vooraf is betaald
Prepaid verzekering
ABC International huurt bijvoorbeeld Western Ploughing in om zijn parkeerplaats te ploegen en betaalt $ 10.000 vooraf, zodat Western het bedrijf de eerste prioriteit geeft tijdens de wintermaanden. Op het moment van betaling heeft Western de inkomsten nog niet verdiend, dus het registreert alle $ 10.000 op een niet-verdiende inkomstenrekening met behulp van deze niet-verdiende inkomstenjournaalboeking:
