Het onderscheid tussen een reserve en een voorziening

Een reserve is een winstbestemming voor een bepaald doel. De meest voorkomende reserve is een kapitaalreserve, waar fondsen worden gereserveerd om vaste activa aan te kopen. Door een reserve aan te leggen, scheidt de raad van bestuur fondsen van het algemene operationele gebruik van de onderneming.

Er is geen daadwerkelijke behoefte aan een reserve, aangezien er zelden wettelijke beperkingen zijn op het gebruik van fondsen die zijn "gereserveerd". In plaats daarvan noteert het management eenvoudig zijn toekomstige kasbehoeften en budgetten daarvoor op de juiste manier. Er kan dus naar een reserve worden verwezen in de financiële overzichten, maar zelfs niet op een aparte rekening in het boekhoudsysteem.

Een voorziening is het bedrag van een uitgave of waardevermindering van een actief dat een entiteit besluit nu op te nemen in haar boekhoudsysteem, voordat ze over nauwkeurige informatie beschikt over het exacte bedrag van de lasten of vermogensvermindering. Een entiteit registreert bijvoorbeeld routinematig voorzieningen voor oninbare vorderingen, verkoopvergoedingen en voorraadveroudering Minder vaak voorkomende voorzieningen zijn voor ontslagvergoedingen, bijzondere waardeverminderingen van activa en reorganisatiekosten.

Kort gezegd is een reserve een winstbestemming voor een bepaald doel, terwijl een voorziening een last is voor een geschatte last.