Borgsomdefinitie
Een borgtocht is een contract dat garandeert dat een juridische overeenkomst wordt afgesloten. Het wordt vaak gebruikt om ervoor te zorgen dat de prestaties worden voltooid onder de voorwaarden van een contract. Een obligatieovereenkomst omvat de deelname van de volgende drie entiteiten:
De opdrachtgever . Dit is de partij die geacht wordt te presteren in overeenstemming met de vereisten van een contract.
De schuldeiser . Dit is de partij die de verplichting ontvangt; typisch de tegenpartij bij het contract met de opdrachtgever.
De borg . Dit is een derde partij die niet rechtstreeks de vereisten van het contract uitvoert, maar die de uitvoering van de opdrachtgever onder het contract garandeert.
De borgtocht is dus een belofte om de schuldeiser te betalen als de opdrachtgever niet presteert volgens het contract. De borgsteller doet de betaling aan de schuldeiser. In ruil voor deze dienst betaalt de opdrachtgever een vergoeding aan de borg zolang de borgsom uitstaat. In gevallen waarin de financiële middelen van de principaal twijfelachtig zijn, zal de vergoeding vrij hoog zijn, of de borg zal erop staan dat de gehele of het grootste deel van de obligatie gedurende de looptijd van de obligatie in bewaring wordt gehouden.
Als de schuldeiser aanspraak maakt op terugbetaling onder de borgsom, zal de borgsteller de claim onderzoeken, deze betalen als de claim geldig is en zich vervolgens tot de opdrachtgever wenden voor terugbetaling.
Er zijn een aantal soorten borgstellingen, waaronder de volgende:
Borgtocht . De borgsteller garandeert dat een persoon voor de rechtbank zal verschijnen.
Biedingsgarantie . De opdrachtgever garandeert dat hij bij gunning een overeenkomst met de schuldeiser zal aangaan.
Prestatieverbinding . De opdrachtgever garandeert dat hij de in het contract gespecificeerde diensten zal uitvoeren.
De opdrachtgever stemt ermee in een borgstellingsovereenkomst aan te gaan om het risico voor de schuldeiser dat het contract tussen de twee partijen niet zal worden nagekomen, te verkleinen. Ook is het in sommige bedrijfstakken (met name de overheid en de bouwsector) gebruikelijk om altijd een borgstelling te verlangen van een partij die een bepaald minimumaantal contractuele zaken doet met een entiteit.
Hoewel een borgstellingsobligatie aantoont dat een bedrijf een bepaald kapitaalbedrag heeft, zorgt het ook ervoor dat kleinere concurrenten die geen borgstelling kunnen krijgen, tegen hen bieden. Zo heeft een borgstelling de neiging de concurrentie binnen een bedrijfstak te verminderen.
