Definitie van opgebouwde rente

Opgebouwde rente is het bedrag aan rente dat is opgebouwd op een schuld sinds de laatste rentebetalingsdatum. Het concept wordt doorgaans gebruikt om het bedrag aan onbetaalde rente dat aan het einde van een boekhoudperiode wordt ontvangen of betaald door een bedrijf, samen te stellen, zodat de transactie in de juiste periode wordt geregistreerd. Deze benadering wordt alleen gebruikt op transactiebasis.

Er is bijvoorbeeld een lening van $ 10.000 te ontvangen tegen een rente van 10%, waarop een betaling is ontvangen die betrekking heeft op de periode tot en met de 15e dag van de maand. Om het extra te ontvangen rentebedrag te registreren dat is verdiend van de 16e tot de 30e dag van de maand, is de berekening:

(10% x (15/365)) x $ 10.000 = $ 41,10 opgebouwde rente

Het bedrag van de opgebouwde rente voor de ontvanger van de uitkering is een debitering van de rentebatenrekening (actief) en een creditering van de rentebatenrekening. Het debet wordt in de balans gerold (als een kortetermijnactief) en het krediet in de resultatenrekening.

Het bedrag aan opgebouwde rente voor de entiteit dat de betaling verschuldigd is, wordt gedebiteerd op de rentelastenrekening en een creditering op de overlopende passiva rekening. Het debet wordt in de winst- en verliesrekening opgenomen en het krediet in de balans (als een kortlopende verplichting).

In beide gevallen worden deze als tegenboekingen gemarkeerd, dus worden ze aan het begin van de volgende maand teruggeboekt. Het netto-effect van deze transacties is dus dat de opname van opbrengsten of kosten naar voren in de tijd wordt verschoven.

Het is niet nuttig of noodzakelijk om opgebouwde rente te registreren als het op te bouwen bedrag niet van belang is voor de financiële overzichten. Het vastleggen ervan onder deze omstandigheden maakt het opstellen van jaarrekeningen alleen maar ingewikkelder dan het geval zou moeten zijn, en brengt het risico op fouten met zich mee.