Kosten-baten-principe

Het kosten-batenprincipe houdt in dat de kosten van het verstrekken van informatie via de jaarrekening het nut ervan voor de lezers niet mogen overschrijden. Het essentiële punt is dat sommige financiële informatie te duur is om te produceren. Dit is een significant probleem vanuit twee perspectieven, namelijk:

  • Niveau van detail verstrekt . De controller van het bedrijf mag niet buitensporig veel tijd besteden aan het verfijnen van de financiële overzichten met immateriële aanpassingen. Dit betekent ook dat er in de begeleidende voetnoten geen buitensporige hoeveelheid ondersteunende informatie wordt verstrekt.

  • Soorten vereiste informatie . De normstellende entiteiten moeten een oordeel vellen over het informatieniveau dat zij van organisaties verlangen dat zij in hun jaarrekening rapporteren, zodat de vereisten deze bedrijven niet buitensporig veel werk bezorgen.

Een andere overweging is dat het verstrekken van aanvullende informatie meer tijd vergt om de jaarrekening op te stellen. Als er buitensporig veel tijd verstrijkt vanwege de noodzaak om meer informatie op te stellen, kan worden gesteld dat het nut van de resulterende financiële overzichten voor lezers afneemt, aangezien de informatie niet langer actueel is.

Voorbeelden van situaties waarin het kosten-batenprincipe zich voordoet, zijn:

  • Een bedrijf heeft zojuist een andere entiteit verworven en constateert dat er enige onzekerheid bestaat over het uiteindelijke resultaat van derivaten waarbij de overgenomen partij partij is. Een uitgebreide hoeveelheid modellering zou de omvang van de mogelijke winsten en verliezen in verband met deze derivaten kunnen bepalen, maar de kosten van de modellering zouden $ 100.000 bedragen. Het is voordeliger voor het bedrijf om een ​​paar maanden te wachten totdat de derivaten zichzelf hebben opgelost.

  • De controller verneemt dat een langdurig werknemer de afgelopen tien jaar in een lage mate van diefstal van contant geld heeft gepleegd. Het geschatte bedrag van het verlies is een paar duizend dollar, hoewel een uitgebreide beoordeling door de accountants van het bedrijf waarschijnlijk een nauwkeuriger bedrag zou kunnen vaststellen, ten koste van een audit van $ 10.000. De controleur besluit de audit over te slaan, omdat de kosten-batenverhouding zo slecht is.

Verwante Artikelen