Semi-variabele kosten

Semi-variabele kosten zijn kosten die zowel vaste als variabele kostenelementen bevatten. Het vaste element van de kosten zal in de loop van de tijd herhaaldelijk worden gemaakt, terwijl het variabele element alleen wordt gemaakt als een functie van het activiteitenvolume. Er zullen dus altijd kosten op basisniveau worden gemaakt, ongeacht het volume, evenals extra kosten die alleen op het volume zijn gebaseerd. Dit concept wordt gebruikt om financiële prestaties op verschillende activiteitsniveaus te projecteren. Hier zijn verschillende voorbeelden van semi-variabele kosten:

• Een productielijn kan $ 10.000 aan arbeid nodig hebben om er minimaal per dag voor te zorgen, maar zodra een bepaald productievolume wordt overschreden, moet het productiepersoneel overuren maken. De dagelijkse basiskosten van $ 10.000 zullen dus op alle volumeniveaus worden gemaakt en zijn daarom het vaste element van de semi-variabele kosten, terwijl overuren variëren met het productievolume, en dat geldt ook voor het variabele element van de kosten.

• In de factureringsstructuur voor een mobiele telefoon wordt een vast maandelijks bedrag in rekening gebracht, plus een te hoog tarief voor de gebruikte bandbreedte die de limiet van het vaste tarief overschrijdt. Het vaste tarief is dus het vaste element van de kosten, en het tarief voor extra bandbreedte is het variabele element van de kosten.

• Binnen de vergoeding van een verkoper is er meestal een salariscomponent (vaste kosten) en een commissie (variabele kosten).

Naarmate het gebruiksniveau van een semi-variabele kostenpost toeneemt, zal de vaste component van de kosten niet veranderen, terwijl de variabele component zal toenemen. De formule voor deze relatie is:

Y = a + bx

Y = totale kosten

a = Totale vaste kosten

b = Variabele kosten per eenheid activiteit

x = aantal eenheden van activiteit

Als een bedrijf bijvoorbeeld een productielijn heeft, zijn de totale kosten van die apparatuur in een maand semi-variabele kosten. De afschrijving in verband met het actief is een vaste kost, aangezien deze niet van periode tot periode varieert, terwijl de kosten voor nutsvoorzieningen zullen variëren afhankelijk van de hoeveelheid tijd gedurende welke de productielijn operationeel is. De vaste kosten van de productielijn bedragen $ 10.000 per maand, terwijl de variabele kosten van hulpprogramma's $ 150 per uur bedragen. Als de productielijn 160 uur per maand draait, is de semi-variabele kostenberekening:

$ 34.000 Totale kosten = $ 10.000 vaste kosten + ($ 150 / uur x 160 uur)

Vanuit het perspectief van een bedrijfsmanager is het over het algemeen veiliger om het variabele deel van semi-variabele kosten te verhogen en het vaste deel te verlagen. Dit verlaagt het omzetniveau waarop een bedrijf break-even kan draaien, wat handig is als het bedrijf lijdt aan sterk variabele verkoopniveaus.

De boekhoudnormen vereisen niet dat de vaste of variabele aard van een kostprijs wordt geïdentificeerd in de financiële overzichten van een onderneming.

Vergelijkbare termen

Semi-variabele kosten worden ook wel gemengde kosten en semi-vaste kosten genoemd.