Het boekhoudkundige break-evenpunt

Het boekhoudkundig break-evenpunt is het verkoopniveau waarop een bedrijf precies nul winst genereert, gegeven een bepaald bedrag aan vaste kosten waarvoor het in elke periode moet betalen. Dit concept wordt gebruikt om de financiële structuur van een bedrijf te modelleren. De berekening van het boekhoudkundige break-evenpunt is een proces in drie stappen, namelijk:

  1. Bepaal de contributiemarge die wordt gegenereerd door alle producten van het bedrijf in totaal. Dit is de netto-omzet minus alle variabele kosten die aan die verkopen zijn verbonden (dat zijn in ieder geval directe materialen en commissies). Dus als een bedrijf een omzet heeft van $ 1.000.000, directe materiaalkosten van $ 280.000 en provisies van $ 20.000, is de contributiemarge $ 700.000 en het contributiemargepercentage 70%.

  2. Bereken het totale bedrag aan vaste kosten dat het bedrijf maakt in een boekhoudperiode, zoals huur, salarissen en rentelasten.

  3. Deel de totale vaste kosten door het contributiemargepercentage om bij het break-even verkooppunt te komen. In ons doorlopende voorbeeld betekent dit dat vaste kosten van $ 500.000 resulteren in een break-even verkoopniveau van $ 714.285 (berekend als $ 500.000 aan vaste kosten gedeeld door de contributiemarge van 70%).

Als we aannemen dat het break-evenpunt "boekhoudkundig" verwijst naar de boekhoudkundige grondslag op transactiebasis, dan moet het gedeelte met vaste kosten van de break-evenberekening alle oplopende kosten omvatten die normaal vereist zijn op basis van de boekhoudkundige basis. U kunt ook een "cash" break-evenpunt ontwikkelen, waarbij het vaste-kostengedeelte van de berekening alleen de kosten omvat die op de kasbasis van de boekhouding zijn geregistreerd.

Als u een afzonderlijk boekhoudkundig break-evenpunt en een cash-break-evenpunt voor een bedrijf zou ontwikkelen, zouden deze waarschijnlijk enigszins verschillende break-evenpunten voor de verkoop aan het licht brengen, aangezien de timing van kostenverantwoording bij beide methoden anders is. Over het algemeen zou het boekhoudkundig break-evenpunt minder waarschijnlijk van periode tot periode veranderen dan het cash break-evenpunt, aangezien de transactiebasis de neiging heeft te resulteren in een meer consistente opname van verkopen en kosten van periode tot periode. Op de lange termijn zou er slechts een minimaal verschil zijn tussen de boekhoudkundige en cash break-even-punten, aangezien eventuele verschillen elkaar in de loop van de tijd opheffen.

Verwante Artikelen